| 1 | Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej. |
| 2 | Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci. |
| 3 | Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy. |
| 4 | Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca. |
| 5 | Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia. |
| 6 | Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość. |
| 7 | Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi. |
| 8 | Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie. |
| 9 | Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie. |
| 10 | Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie. |
| 11 | Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość. |
| 12 | Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa. |
| 13 | W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego. |
| 14 | Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku. |
| 15 | Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem. |
| 16 | Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi. |
| 17 | Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi. |
| 18 | Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest. |
| 19 | Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest. |
| 20 | Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi. |
| 21 | Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają. |
| 22 | Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia. |
| 23 | Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości. |
| 24 | Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje. |
| 25 | Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny. |
| 26 | Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają. |
| 27 | Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają. |
| 28 | Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie. |
| 29 | Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości. |
| 30 | Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi. |
| 31 | Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty. |
| 32 | Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne. |
