| 1 | Nie naśladuj ludzi złych, ani żądaj przebywać z nimi; |
| 2 | Albowiem serce ich myśli o drapiestwie, a wargi ich mówią o uciśnieniu. |
| 3 | Mądrością bywa dom zbudowany, a roztropnością umocniony. |
| 4 | Zaiste przez umiejętność komory napełnione bywają wszelakiemi bogactwami kosztownemi i wdzięcznemi. |
| 5 | Człowiek mądry mocny jest, a mąż umiejętny przydaje siły. |
| 6 | Albowiem przez mądrą radę zwiedziesz bitwę, a wybawienie przez mnóstwo radców mieć będziesz. |
| 7 | Wysokie są głupiemu mądrości; w bramie nie otworzy ust swoich. |
| 8 | Kto myśli źle czynić, tego złośliwym zwać będą. |
| 9 | Zła myśl głupiego jest grzechem, a pośmiewca jest obrzydliwością ludzką. |
| 10 | Jeźli będziesz gnuśnym, tedy w dzień ucisku słaba będzie siła twoja. |
| 11 | Wybawiaj pojmanych na śmierć; a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracaj się. |
| 12 | Jeźli rzeczesz: Otośmy o tem nie wiedzieli; izali ten, który waży serca, nie rozumie? a ten, który strzeże duszy twojej, nie rozezna? i nie odda człowiekowi według uczynków jego? |
| 13 | Jedz miód, synu mój! bo dobry, i plastr słodki podniebieniu twemu; |
| 14 | Tak umiejętność mądrości duszy twojej, jeźliże ją znajdziesz; onać będzie nagrodą, a nadzieja twoja nie będzie wycięta. |
| 15 | Nie czyń zasadzki, niezbożniku! na przybytek sprawiedliwego, a nie przeszkadzaj odpocznieniu jego. |
| 16 | Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście. |
| 17 | Gdy upadnie nieprzyjaciel twój, nie ciesz się; i gdy się potknie, niech się nie raduje serce twoje; |
| 18 | Aby snać nie ujrzał Pan, a nie podobałoby się to w oczach jego, i odwróciłby od niego gniew swój na cię. |
| 19 | Nie gniewaj się dla złośników, ani się udawaj za niepobożnymi; |
| 20 | Boć nie weźmie złośnik nagrody; pochodnia niepobożnych zgaśnie. |
| 21 | Synu mój! bój się Pana i króla, a z niestatecznymi nie mięszaj się; |
| 22 | Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obydwóch któż wie? |
| 23 | I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra. |
| 24 | Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą. |
| 25 | Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyjdzie na nich błogosławieństwo każdego dobrego. |
| 26 | Pocałują wargi tego, co mówi słowa prawdziwe. |
| 27 | Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój. |
| 28 | Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyń łagodnych namów wargami swemi. |
| 29 | Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego. |
| 30 | Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego; |
| 31 | A oto porosła wszędzie ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny jej rozwalił się. |
| 32 | Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze. |
| 33 | Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał; |
| 34 | A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny. |
