1 | Przetoż ty, synu mój! zmacniaj się w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie; |
2 | A coś słyszał ode mnie przed wieloma świadkami, tegoż się powierz wiernym ludziom, którzy by sposobni byli i inszych nauczać. |
3 | Przetoż ty cierp złe, jako dobry żołnierz Jezusa Chrystusa. |
4 | Żaden, który żołnierkę służy, nie wikle się sprawami tego żywota, aby się temu, od którego za żołnierza przyjęty jest, podobał. |
5 | A choćby się też kto potykał, nie bywa koronowany, jeźliby się przystojnie nie potykał. |
6 | Oracz, który pracuje, ma najprzód pożytki odbierać. |
7 | Rozumiej, co mówię, a Pan niech ci da we wszystkiem wyrozumienie. |
8 | Pamiętaj, iż Jezus Chrystus powstał z martwych, który jest z nasienia Dawidowego, według Ewangielii mojej, |
9 | W której cierpię złe, jakoby złoczyńca, aż do związek; aleć słowo Boże nie jest związane. |
10 | Przetoż wszystko znoszę dla wybranych, aby i oni zbawienia dostąpili, które jest w Chrystusie Jezusie, z chwałą wieczną. |
11 | Wierna jest ta mowa; albowiem jeźliśmy z nim umarli, z nim też żyć będziemy. |
12 | Jeźli cierpimy, z nim też królować będziemy; jeźli się go zapieramy, i on się nas zaprze. |
13 | Jeźliśmy niewiernymi, on wiernym zostaje i zaprzeć samego siebie nie może. |
14 | Te rzeczy przypominaj, oświadczając przed obliczem Pańskiem, aby się nie wdawali w spory około słów, co ku niczemu nie jest pożyteczne, tylko ku podwróceniu tych, którzy słuchają. |
15 | Staraj się, abyś się doświadczonym stawił Bogu robotnikiem, który by się nie zawstydził i który by dobrze rozbierał słowo prawdy. |
16 | A świeckim próżnomównościom czyń wstręt; albowiem postępują ku większej niepobożności. |
17 | A mowa ich szerzy się jako kancer (rak), z których jest Hymeneusz i Filetus, |
18 | Którzy względem prawdy celu uchybili, gdy powiadają, iż się już stało zmartwychwstanie i podwracają wiarę niektórych. |
19 | A wszakże mocny stoi grunt Boży, mając tę pieczęć: Zna Pan, którzy są jego; i Niech odstąpi od niesprawiedliwości wszelki, który mianuje imię Chrystusowe. |
20 | A w wielkim domu nie tylko są naczynia złote i srebrne, ale też drewniane i gliniane, a niektóre ku uczciwości, drugie zasię ku zelżywości. |
21 | Jeźliby tedy kto samego siebie oczyścił od tych rzeczy, będzie naczyniem ku uczciwości, poświęconem i użytecznem Panu, do wszelkiej dobrej sprawy zgotowanem. |
22 | Chroń się też pożądliwości młodzieńczych, a naśladuj sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca. |
23 | Chroń się też gadek głupich i nieumiejętnych, wiedząc, iż rodzą zwady. |
24 | Ale sługa Pański nie ma być zwadliwy, lecz ma być układny przeciwko wszystkim, sposobny ku nauczaniu, złych cierpliwie znaszający; |
25 | Który by w cichości nauczał tych, którzy się sprzeciwiają, owaby im kiedy Bóg dał pokutę ku uznaniu prawdy, |
26 | Aby obaczywszy się, wywikłali się z sidła dyjabelskiego, od którego pojmani są ku czynieniu woli jego. |